ارتباط اشتیاق شغلی پرستاران با توانمندی ساختاری و بروز سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار

مقدمه: با عنایت به این که اشتیاق شغلی پرستاران با پیامدهایی چون تعهد سازمانی و رضایت شغلی مرتبط است، تلاش جهت ارتقاء آن ضروری به نظر می رسد. اولین گام در رسیدن به این هدف، تعیین عوامل مؤثر بر اشتیاق شغلی است که در این زمینه، مطالعات انجام شده در ایران بسیار محدود است. هدف: بررسی ارتباط توانمندی ساختاری و بروز سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار با اشتیاق شغلی پرستاران و برخی عوامل موثر بر آن در میان پرستاران شاغل بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی-تحلیلی، داده ها به روش نمونه گیری هدفمند از میان 400 پرستار (حداقل دارای یک سال سابقه کار و دارای مدرک کارشناسی پرستاری) شاغل در 6 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1393 جمع-آوری گردید. اطلاعات با پرسشنامه جمع آوری گردیدند؛ اشتیاق شغلی با ابزار اشتیاق شغلی اتریچ (2003) (utrecht work engagement scale)، توانمندی ساختاری با پرسشنامه شماره 2 شرایط محیط کاری (2001) (conditions of work effectiveness questionnaire-ii) و ابزار سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار (workplace incivility scale, (2001 ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مطالعه حاضر، آلفای کرانباخ جهت پایایی برای 3 پرسشنامه مذکور به ترتیب 88/0، 92/0 و 92/0 بود. داده ها در نرم افزار spss (نسخه ی 16) با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تی تست مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون چندگانه در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین کلی نمره اشتیاق شغلی، توانمندی ساختاری و بروز سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار به ترتیب (19/19) 09/64، (29/3) 21/16 و (76/0) 95/1 بود که نشاندهنده اشتیاق شغلی و توانمندی ساختاری متوسط و سطوح پایین بروز سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی درک شده در محیط کار است. اشتیاق پرستاران در مطالعه با درک آنان از توانمندی ساختاری همبستگی مثبت و معنی داری نشان داد (05/0 p< ،37/0r=). لیکن، بین اشتیاق شغلی با سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی تجربه شده توسط پرستاران ارتباط معنی داری مشاهده نگردید (05/0 p˃). همچنین، بین توانمندی ساختاری درک شده توسط پرستاران با سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار نیز رابطه منفی معنی داری وجود داشت (05/0 p< ،26/0r=-). توانمندی ساختاری، جنسیت، سن و وضعیت تأهل مجموعاً 19 درصد از واریانس اشتیاق شغلی را تبیین نمودند. نتیجه گیری: مدیران پرستاری به منظور ارتقاء هرچه بیشتر اشتیاق شغلی پرستاران و کاهش هرچه بیشتر بروز سوء رفتارهای کلامی و غیر کلامی در محل کار آنها ازم است راهکارهایی را جهت توانمندسازی ساختاری در بیمارستان لحاظ نمایند.